هفته 34

34 هفته از با هم بودنمون گذشت ... 34 هفته ای که با هم نفس کشیدیم و تو فسقلی

باهام همه جا بودی و هستی ...

چقدر لذت بخشه به مادر شدن فکر میکنم ... به اینکه 5 یا خیلی طول بکشه 6 هفته دیگه

تو توی بغلمی ...

این روزا برای سالم بودنت یه عالمه دعا میکنم ...

خوب بزار از خودت بگم که حسابی تا دلت بخواد لگدات بیشتر و بیشتر شده

همه میگفتن که از ماه هفت به بعد ادم احساس سنگینی میکنه و خیلی کند میگذره ...

ولی برای من اینجور نبود ... اینقدر بودن فسقلی توی دلم برام لذت بخشه که اصلا احساس سنگینی

نمیکنم برعکس گفته همه روزا داره پشت سر هم میگذره و اصلا نمیفهمم چرا اینقدر روی دور تند رفته

به اومدنت که فکر میکنم دلم برای این روزام حسابی تنگ میشه ... فکر اون روزی رو میکنم که دلم برای تکون ها

و این لگد زدنا و دستای کوچولوت که توی پهلوم حس میکنم تنگ میشه ...

چقدر این روزا با تکون خوردنات کیف میکنم و نگات میکنم همش لباسم بالاست و نگام به دلم ...

مامانی یعنی 6 هفته دیگه تو بغلمی اخ قربونت بشم ...

این روزا همش خواب زایمان رو میبینم دلهره دارم خیلی زیاد ولی وقتی به بغل کردن و بوسیدنش فکر میکنم

همه ی این دلهره ها از دلم بیرون میره ...

مامانی منتظرتم تا بیای عزیزدلم