ایلیای دو ماهه من و واکسن ...

فندق مامان دو ماهش شده ...

دو ماهی که پر از تجربه های تازه و زندگی جدید بود

دو ماهی که لحظه لحظش رو عاشقونه باهاش نفس کشیدم

درست کنار من درست تو بغلم یه موجود کوچیک که همیشه ارزوش رو داشتم

هنوز باورم نمیشه دوماه گذشت ... چقدر این روزا این ساعت ها زود میگذرن

انگار عقربه ها رو کسی دنبالشون کرده که اینقدر تند تند دنبال هم میدوند

یکشنبه روز 10 مرداد ماه

صبح زود ساعت 7 با بابا امیر بلند شدیم و رفتیم سمت خانه بهداشت

میخواستیم وقتی واکسن میزنیم بابایی هم همرامون باشه

ولی هنوز باز نشده بود ...

بابایی ما رو گذاشت خونه مامان فهیمه و خودش رفت دانشگاه

روز 9 با مامان فهیمه رفتیم سمت خانه بهداشت

کارای تشکیل پرونده خیلی طول کشید و فندق من هم تو بغلم خوابیده بود

خیلی شلوغ بود ساعت 11 نوبت پسر طلامون شد که واکسن بزنه

من که دلش رو نداشتم ...

مامان فهیمه جیگر طلامو بغل کرد و برد تو اتاق

صدای گریه پسری رفت بالا ....

جیگرم کنده شد ... اشکای منم سرازیر شد

بدو رفتم تو اتاق و پسرم رو بغل کردم و بردم تو ماشین که بهش شیر بدم ...

ایلیا من اون روز خیلی بیحال بود و تا 7 شب ناله میکرد

ما هم همش تب سنج توی دستمون بود و تبش رو هر یک ساعت چک میکردیم

بدن پسرم داغه داغ بود و تا کمپرس یخ میزاشتیم رو پاش گریه میکرد

انکاری پاش خیلی درد میکرد تا میخواست پاش رو تکون بده نالش بلند میشد

من و خاله نازنین و مامان فهیمه و مادرجون نازش رو میکشیدیم

هر 4 ساعت یکبار به پسرم استاینوفن میدادیم ولی کافی نبود

 پسری بیشتر از اینا درد داشت و اروم نمیگرفت

اون شب تا صبح کنار پسرم بیدار بودم توی سالن و هر از گاهی تبش رو چک

میکردم

فرداش حالش خیلی بهتر شده بود و استامینوفن رو هر 6 ساعت میدادم و

کیسه اب گرم رو پای پسرم گذاشتم ..

خداروشکر اولین واکسن پسرم تموم شد ...

دو ماهگی

وزن : 5 کیلو

قد : 58 سانت

دور سر : 38/50